Chińskie sztuki walki (Gongfu Wu Shu/Guoshu) nie uzależniają sukcesu praktykujących od ich wyglądu zewnętrznego lub siły. Jest on zależny raczej od moralności studenta i tego jak pracuje jego umysł. W chińskich sztukach walki aktualne jest powiedzenie: “student straci trzy lata szukając dobrego nauczyciela, a nauczyciel będzie sprawdzał studenta przez trzy lata”. Mądry student zauważy, że lepiej stracić kilka lat, szukając dobrego nauczyciela, niż spędzić czas ucząc się u miernego. Dobry, rzetelny nauczyciel będzie prowadził cię dobrą drogą i pomoże ci budować silny fundament dla twoich przyszłych treningów. Nauczyciel bez kwalifikacji, nie tylko nie pomoże ci, ale wręcz może wpoić złe przyzwyczajenia. Reasumując, dobry nauczyciel będzie zawsze dawał przykład swoim studentom, rozwijając tym samym ich duchowość i morale. Nie tylko uczy technik walki, lecz także drogi życia.

Nauczyciel, mając na uwadze te wskazówki, bardzo rzadko znajduje odpowiednich studentów. Ludzie rozpoczynający naukę są zazwyczaj entuzjastyczni i szczerzy, gotowi zaakceptować dyscyplinę i przestrzegać przyjętych obyczajów. Jednak po jakimś czasie, nauczyciel stopniowo dostaje obraz prawdziwych zamiłowań studentów i czasem są one całkiem różne od początkowych zachowań. W związku z tym, nauczyciel średnio tracił trzy lata obserwując i sprawdzając uczniów, zanim zdecydował się, że mógł mu zaufać i przekazać sekrety swojego stylu. Było to widoczne szczególnie w dawnych czasach, kiedy style walki miały zastosowanie na wojnach i techniki trzymano w tajemnicy.

Etyka sztuk walki nazywa się Wude. Jest najbardziej znanym kryterium oceniania studentów i najważniejszą częścią w treningu tradycyjnych chińskich sztukach walki. Wude zawiera dwa aspekty: etykę czynów i etykę umysłu.

Etyka czynów składa się z: pokory, szacunku, prawości, zaufania i lojalności. Etyka umysłu zawiera: wolę (dobre chęci), wytrwałość, wytrzymałość, cierpliwość, odwagę. Tradycyjnie tylko ci studenci, którzy kultywowali założenia Wude byli uważani za wartych uczenia. Z dwóch aspektów etyki, ważniejsza jest moralność czynów. Przyczyna jest bardzo prosta: etyka czynów dotyczy wzajemnych relacji studenta i mistrza, stosunku do grupy, innych stylów walki i do społeczeństwa. Uczniowie nie postępujący zgodnie z Wude nie są warci uczenia, zaufania i nawet szacunku. Bez odpowiedzialności etycznej mogą oni też nadużywać stylu walki, by szkodzić innym. Zatem mistrzowie ostrożnie przypatrują się swym studentom przez długi czas, aż do uzyskania pewności, że dorównują oni poziomem do zasad etyki czynów, dopiero wtedy pozwalają im rozpocząć poważny trening. Etyka umysłu potrzebna jest do samodoskonalenia, bez którego nie osiągnie się celu. Chińczycy uważają, że posiadamy dwa umysły: emocjonalny i rozumowy. Zazwyczaj, kiedy człowiek odczuwa jakiś brak, jest to spowodowane dominacją umysłu emocjonalnego. Etyka umysłu posiada pięć elementów. Tworzą one klucz prowadzący studentów do stanu, w którym myślący umysł ma szanse przeważać. Celem zajęć filozoficznych YMAA jest samodoskonalenie i dyscyplina.